Ο εποικισμός της Κύπρου ήταν σχέδιο του Νιχάτ Ερίμ για επανάκτηση της Κύπρου, το οποίο παρέδωσε στον Τούρκο Πρωθυπουργό Μεντερές τον Νοέμβριο του 1956. Ο Νιχάτ Ερίμ έγραφε σχετικά: «…Η αρχή της αυτοδιάθεσης θα πρέπει να εφαρμοστεί αφού πρώτα μετακινηθεί ο ελληνικός πληθυσμός, ώστε να υπάγεται στην διοίκηση της αρεσκείας του,… Θα πρέπει να επιδιωχθεί η ελεύθερη μετάβαση Τούρκων προς την Κύπρο. Αφού η Τουρκία λάβει τα μέτρα της, το σύνολο του τουρκικού πληθυσμού μπορεί να αυξηθεί στον αριθμό που ανερχόταν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τότε μόνο δεν θα ανησυχεί για την έκβαση του δημοψηφίσματος που θα γίνει, είτε για τον καθορισμό του συνόλου της νήσου, είτε της διχοτόμησης…».
H αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας έχει τις ρίζες της στα στρατηγικά αξιώματα του Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος πίστευε ότι η Τουρκία θα πρέπει, εκτός του εδάφους, να κυριαρχήσει στη θάλασσα και στον αέρα. Την αρχή αυτή υλοποιεί βήμα-βήμα σήμερα ο Ερντογάν. Θέλει την Κύπρο ολόκληρη και την διχοτόμηση του Αιγαίου.
Κατ’ ακρίβεια, η ιδέα του εποικισμού ξεκίνησε από το 1955 όταν κατά την διάρκεια της Τριμερούς του Λονδίνου στις 31 Αυγούστου 1955 ο Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Ζορλού είπε στον Βρετανό Υπ. Εξωτερικών Χάρολντ ΜακΜίλαν ότι στην Τουρκία υπάρχουν 300,000 Τούρκοι που είχαν κυπριακή καταγωγή, άρα είχαν το δικαίωμα επιστροφής. Η Τουρκία ουδέποτε θα δεχόταν η Κύπρος να περάσει στα χέρια της Ελλάδας, και η αρχή της αυτοδιαθέσεως στην Κύπρο έπρεπε να θεωρηθεί ως εξαίρεση και έπρεπε να βρεθεί μια άλλη λύση, που να την δίνει και στους Τούρκους, δηλαδή στη μειονότητα του 18%.
Στις 19 Δεκεμβρίου 1956 ο Βρετανός Υπουργός Αποικιών Alan Lennox Boyd, τρεις ημέρες μετά την κρυφή συμφωνία με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Μεντερές στην Κωνσταντινούπολη, δήλωσε στην Βουλή των Κοινοτήτων ότι «σε τελική λύση του Κυπριακού δεν θα αποκλείεται η διχοτόμηση και η ξεχωριστή αυτοδιάθεση στους Τούρκους της Κύπρου και στους Έλληνες της Κύπρου».
Η Τουρκία σήμερα εφαρμόζει επεκτατική πολιτική και επεκτείνει τα όρια για έρευνα και διάσωση στην θάλασσα με πρόδηλη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου και της Ελλάδας στην θάλασσα και στον αέρα. Απώτερος στόχος είναι η νέα αλλαγή των γεωπολιτικών ισοζυγίων δυνάμεων. Το γεγονός αυτό θα παράσχει στην Τουρκία τη δυνατότητα για την υλοποίηση της ιμπεριαλιστικής της πολιτικής. Η Τουρκία επιθυμεί να επεκταθεί μέχρι την Κίνα μέσω των τουρκογενών κρατών της Κεντρικής Ασίας και των Ουιγούρων και ως την Αφρική, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η Τουρκία υλοποιεί σιγά σιγά σε πράξη μεταξύ άλλων τις πιο κάτω πολιτικές κατευθύνσεις:
- Εγκαθίδρυση στρατιωτικών βάσεων σε Αφρική, Ασία, Βαλκάνια, Μέση Ανατολή σε χώρες όπως Σομαλία, Λιβύη, Αρζεμπαιστάν, Αλβανία, Βοσνία, Κατάρ κ.α.
- Πώληση πολεμικού υλικού σε χώρες της Μέσης Ανατολής, Αφρικής κ.α.
- Λειτουργία του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών
- Ενίσχυση στρατιωτικών, πολιτιστικών, και θρησκευτικών δεσμών υπό την τουρκική καθοδήγηση
- Ενταξιακή διαδικασία της ένταξης της στην ΕΕ
- Ελίσσεται μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, Χριστιανικής Ευρώπης και μουσουλμανικό και αραβικό κόσμο.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας και η άσκηση ψυχολογικής και επικοινωνιακής πίεσης εναντίον της Ελλάδας έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που η Αθήνα δείχνει σημάδια αδυναμίας αντίληψης του τελικού αντικειμενικού σκοπού της τουρκικής προκλητικότητας.
Τελευταία έκφραση της τουρκικής επιθετικότητας, αποτελεί ο τουρκικός Εθνικός Όρκος, ο οποίος αναφέρεται επίσημα στο βιβλίο της Γεωγραφίας της 9ης τάξης των σχολείων της Τουρκίας. Η αναφορά του Εθνικού Όρκου γίνεται στο κεφάλαιο για την Γαλάζια Πατρίδα αναφέροντας ότι «υπάρχουν και οι περιοχές κυριαρχίας της Τουρκίας, οι οποίες περιλαμβάνονται στα όρια του Εθνικού Όρκου, είναι τα όρια της Γαλάζιας Πατρίδας που είναι τμήμα της πατρίδας μας στις θάλασσες».
Πρόκειται για τον Όρκο ο οποίος υιοθετήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του οθωμανικού κοινοβουλίου στις 28 Ιανουαρίου του 1920 και περιλαμβάνει υπόσχεση μελλοντικής κατάληψης εδαφών από χώρες της περιοχής μεταξύ των οποίων η Ελληνική Θράκη, νησιά του Αιγαίου και η Κύπρος.
Πρόσφατα ο Χαιρετίν Καραμάν ο ισλαμιστής νομικός και επικεφαλής εκδόσεων θρησκευτικών διαταγμάτων του Ερντογάν αλλά και εξέχων ιδεολόγος της τουρκικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας, δήλωσε ότι η Τουρκία πρέπει να επιδιώξει πυρηνικές ικανότητες για να αντιμετωπίσει το Ισραήλ και να δημιουργήσει αποτρεπτική ισχύ έναντι των αντιπάλων της. Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2024 στην ισλαμική εφημερίδα Yeni Safak, ο Καραμάν προέτρεψε ότι «ο ισλαμικός κόσμος πρέπει να ενωθεί και να συνεργαστεί με την Κίνα και τη Ρωσία, είτε η Τουρκία πρέπει να προχωρήσει μπροστά αποκτώντας πυρηνικές κεφαλές και όπλα».
Πιστεύω ότι Τουρκία θα καταφέρει στο τέλος να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο. Ειδικά αυτή τη χρονική περίοδο που οι σχέσεις ΗΠΑ – Πακιστάν δοκιμάζονται λόγω των συμφωνιών που έχουν συνάψει οι ΗΠΑ με την Ινδία, το Πακιστάν θα βοηθήσει την Τουρκία προσφέροντας της την τεχνολογία και τα μυστικά κατασκευής πυρηνικού οπλοστασίου.
Όσον αφορά το Κυπριακό, μετά από την πρόσφατη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη στην Αμερική, και τις σχετικές δηλώσεις για απόρριψη της λύσης των δύο κρατών, τελικά θα συμφωνηθεί η λύση (αυτή που επεδίωκε πάντα η Τουρκία) της ΔΔΟ. Οι Τούρκοι στο βάθος θέλουν να τους υπογράψουμε τα εδάφη που πήραν με τον πόλεμο και ταυτόχρονα να είναι μαζί μας στην νέα κυβέρνηση που θα δημιουργηθεί, για να ελέγχουν και την άλλη μισή Κύπρο. Με την πάροδο μερικών χρόνων θα κατακτήσουν και την υπόλοιπη Κύπρο χωρίς πόλεμο. Αυτό είναι το σχέδιο τους, τόσο απλά.
Είναι για αυτόν το λόγο που ο ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Milorand Dodic, όταν κατάλαβε τα μακροχρόνια σχέδια των μουσουλμάνων της Βοσνίας (τους οποίους καθοδηγούσε/συγκυβερνούσε η Τουρκία) ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη απόσχιση από την Συμφωνία του Dayton (την οποία τους υπέβαλε κυριολεκτικά η Αμερική). ¨Όταν τα Ην. Έθνη δεν ενέκριναν την απόσχιση, η κυβέρνηση των Σέρβων αποφάσισε να αποχωρήσει μόνη της από την Συμφωνία, ανακηρύσσοντας την República Serbska σαν την ονομασία της χώρας τους, καλώντας ταυτόχρονα τους βουλευτές της, την δικαστική εξουσία, τις αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές της να αποχωρήσουν και αυτοί από το Σεράγεβο (πρωτεύουσα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης) και να επιστρέψουν πίσω στην πρωτεύουσα της Respublika Serbska , την όμορφη πόλη της Banja Luka, όπως και έγινε.
Aπό τη Νέα Υόρκη και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε «πρόθυμος να εργαστεί και να συζητήσει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
Την ίδια ώρα ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας κάνει επισκέψεις σε νησιά του Αιγαίου και κάνει δηλώσεις για την κυριαρχία, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και την απαραίτητη ετοιμότητα και ενίσχυση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Θα ήταν πραγματικά ιδανικό για τον Ελληνισμό εάν ο κ. Μητσοτάκης με τον κ. Δένδια μιλούσαν την ίδια γλώσσα και με βάση ένα σχέδιο και μια συνεννόηση. Ο πρωθυπουργός να εμφανίζεται «διπλωματικός και ο υπ. Εθνικής Άμυνας να στέλνει το μήνυμα αποτροπής έναντι της Τουρκίας….
Οι σχέσεις Μητσοτάκη-Δένδια είναι πολύ κακές, σε σημείο που ο κ. Μητσοτάκης τον απόκλεισε από την λίστα «δικαιούχων υπουργών» για πτήσεις με VIP αεροσκάφη!
Η Τουρκία μετά την διακήρυξη των Αθηνών έχει περάσει σε άλλο επίπεδο συμπεριφοράς. Δεν προκαλεί απλά στο Αιγαίο, συμπεριφέρεται σαν να το ελέγχει! Το πρόβλημα του Μητσοτάκη είναι ότι ακριβώς ότι είναι πολύ…πρόθυμος έναντι των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και όλων όσων του λένε «βρείτε τα με τους Τούρκους»! Και αυτό τον κάνει πολύ πρόθυμο να συζητήσει με την Τουρκία αλλά ταυτόχρονα και επικίνδυνο!
Ο κ. Δένδιας από την άλλη πλευρά φαίνεται ότι η διαφορετική του τοποθέτηση στα ελληνοτουρκικά οφείλεται και στις βλέψεις που έχει για να διαδεχτεί τον Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. Η λεκτική του διαφοροποίηση τον κάνει συμπαθή στην κοινή γνώμη που στην συντριπτική της πλειοψηφία έχει καταλάβει εδώ και καιρό πως κάτι πολύ δυσάρεστο ετοιμάζεται στο Αιγαίο.
Όμως ο κ. Δένδιας ήταν εκείνος που ως ΥΠΕΞ υπέγραψε την συμφωνία με την Αίγυπτο που όλοι πλέον γνωρίζουν ότι αυτή η συμφωνία δεν έκανε την Ελλάδα μεγαλύτερη όπως δήλωνε ο κ. Δένδιας. Επίσης δεν αντιλαμβάνεται ότι ο χρόνος τρέχει ενάντια στην Ελλάδα και αντί να σπεύσει να διαχειριστεί με άμεσες λύσεις τα κενά που υπάρχουν στην άμυνα, κάνει σχέδια για ….το 2030, υπόσχεται Στόλο και πολεμικά πλοία που θα είναι διαθέσιμα από το 2035 και μετά!
Πάντως ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η λύση στο Αιγαίο θα είναι έτοιμη μέχρι τον Ιανουάριο του 2025, και ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει τολμήσει να διαψεύσει….Είναι δυνατόν να γίνονται συζητήσεις σε τέτοιο επίπεδο, να κρίνεται το καθεστώς του Αιγαίου και να μην έχει μπει στον κόπο ο κ. Μητσοτάκης να ενημερώσει έστω τα κόμματα της Βουλής; Σε ποιαν άλλη χώρα θα υπήρχαν εξελίξεις που έχουν να κάνουν με την κυριαρχία της και τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τη διαχείριση θα την έκανε ένας άνθρωπος χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα; Και εμείς εδώ στην Κύπρο περιμένουμε να δούμε συμπαράσταση και σωτηρία από την κυβέρνηση Μητσοτάκη! Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα ούτε την χώρα τους δεν μπορούν να βοηθήσουν, τι να πρώτο θυμηθεί κανείς, το Κόσοβο, τις Πρέσπες, το Αιγαίο ή τη Δυτική Θράκη;
Ακόμα μέχρι και σήμερα, 30 Σεπτεμβρίου δεν ενημέρωσε κανένα ο κ. Μητσοτάκης τι έχει στο μυαλό του για το Αιγαίο, και λαμβάνοντας υπόψη τις κακές επιδόσεις του κ. Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική, πρέπει να ανησυχούμε. Υπέγραψε τις μη συμφέρουσες για την Ελλάδα, συμφωνίες με Ιταλία, και Αίγυπτο. Η συμφωνία με την Αίγυπτο είναι «σκαλοπάτι» για να «πατήσει» η Τουρκία σε όποια συζήτηση αν γίνει, μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Αυτή η συμφωνία προδικάζει ότι η Αίγυπτος μπορεί να διεκδικήσει δικαιώματα που φαίνονται να περιορίζουν την επήρεια του συγκροτήματος του Καστελόριζου και αφήνει περιθώρια για κοινή Αιγυπτιακή και Τουρκική ΑΟΖ. Η οριοθέτηση δεν περιλαμβάνει όχι μόνο το Καστελόριζο αλλά ούτε και ολόκληρη τη Ρόδο!!
Η σημερινή κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη απέτυχε γιατί κατάφερε να βρίσκεται πίσω από τις εξελίξεις ακόμα και με τις κυβερνήσεις των Σκοπίων και των Τιράνων της Αλβανίας. Αλλά επειδή το θέμα του Αιγαίου είναι πολύ πιο σοβαρό από τις Πρέσπες δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται από κανένα πρωθυπουργό μόνο του, χωρίς να γνωρίζει και να συμφωνεί και ο ελληνικός λαός.
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο πάντως είναι το μοναδικό κόμμα που έχει ξεκάθαρη θέση ενάντια στη λύση της ΔΔΟ. Ούτε θα αποδεχτεί προσπάθεια της κυβέρνησης υποστηριζόμενη και από άλλα κόμματα να καταλήξει σε αποδοχή λύσεως ΔΔΟ χωρίς την έγκριση του λαού μέσω δημοψηφίσματος. Κάποια κόμματα δηλώνουν ότι συμφωνούν με τη λύση ΔΔΟ με το σωστό περιεχόμενο. Δυστυχώς δεν υπάρχει σωστό περιεχόμενο. Οι Τούρκοι γνωρίζουν καλά τι ζητούν, είμαστε εμείς που δεν γνωρίζουμε τι θέλουμε ή τι σημαίνει η λύση αυτή όταν εφαρμοστεί.
Άλλα κόμματα δηλώνουν εναντίον της ΔΔΟ και όμως τα βλέπουμε να συγκυβερνούν με μία κυβέρνηση της οποίας ο ηγέτης ήταν για πολλά χρόνια το δεξί χέρι του Αναστασιάδη και σημαιοφόρος υπέρ της ΔΔΟ. Τι γυρεύουν και στηρίζουν αυτή τη κυβέρνηση, αφού αυτοαποκαλούνται πατριωτικά κόμματα και ότι έκαναν αγώνες και έδωσαν αίμα για τη δημοκρατία και την ελευθερία αυτού του λαού;
Εις απάντηση για τη λύση του Κυπριακού το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (έχοντας υπόψη του ότι το πρόβλημα μας είναι πρόβλημα εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και παράνομου εποικισμού από τούρκους κουβαλητούς από τα βάθη της Ασίας), προτείνει τη λύση του Ενιαίου Κυρίαρχου Κράτους με τα σημερινά δεδομένα. Γίνονται μελέτες από έμπειρους μελετητές, δικηγόρους και συνταγματολόγους και σύντομα θα δοθεί η Πρόταση από τον Πρόεδρο του ΕΛΑΜ στο Εθνικό Συμβούλιο για να την μελετήσουν και πιστευτώ να την αποδεχτούν γιατί είναι η μοναδική δίκαιη και αποδεκτή λύση για την επίλυση του Κυπριακού.
Αινείας
Πηγή: Διαδίκτυο, ιστοσελίδα Militaire, άρθρο Λ. Καμπουρίδη Αντιστράτηγου ε.α., ιστό τόπος Nordic Monitor, προσωπικές απόψεις του γράφοντος
