Από: SigmaLive

Μετανάστης κέρδισε στο Εφετείο κατά απόφασης που τον κήρυξε απαγορευμένο

Μετανάστης κέρδισε στο Εφετείο κατά απόφασης που τον κήρυξε απαγορευμένο
Δημοσιεύθηκε: Οκτωβρίου 16, 2024-19:25 View: 5

Μετανάστης κέρδισε έφεση κατά της απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου, που τον κήρυξε ως "απαγορευμένο μετανάστη".   Επιπλέον, με την έφεση του κατόρθωσε, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση του Εφετείου, να ακυρώσει και το διάταγμα κράτησής του. Συγκεκριμένα, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσής του Υπουργείου Εσωτερικών εξέδωσε στις 31 Αυγούστου του 2023 διατάγματα απέλασης και κράτησης κατά του μετανάστη Ahmed Shbib, τον οποίο κήρυξε απαγορευμένο μετανάστη δυνάμει του Άρθρου 6(1)(ζ) των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμων. O Ahmed Shbib προσέβαλε το διάταγμα απέλασης με την προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας και συγκεκριμένα προσέβαλε τόσο την κήρυξή του ως απαγορευμένου μετανάστη όσο και το διάταγμα κράτησης, ζητώντας στις αιτούμενες θεραπείες την ακύρωση αμφότερων. Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή με απόφασή του στις 18 Δεκεμβρίου του 2023, την οποία ο Εφεσείων εφεσίβαλε, προβάλλοντας πέντε λόγους έφεσης. Πρώτον, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι δεν είχε τη δικαιοδοσία να εξετάσει τη νομιμότητα κήρυξης του Εφεσείοντα ως απαγορευμένου μετανάστη.  Δεύτερον, με το ως άνω του σφάλμα, το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέβη το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής το οποίο κατοχυρώνεται από το Άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (εφεξής «η ΕΣΔΑ») και το Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.    Τρίτον, το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα κατέληξε ότι δεν παραβιάστηκε το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του Εφεσείοντα και οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.  Τέταρτον,  το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα συμπέρανε ότι το προσβαλλόμενο διάταγμα κράτησης ήταν απότοκο δέουσας αιτιολογίας.    Πέμπτο, το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα συμπέρανε ότι δεν θίγεται η Αρχή της αναλογικότητας ή/και οι Αρχές της χρηστής διοίκησης, σε σχέση με την αναλογία και αναγκαιότητα κράτησης του Εφεσείοντα και του επιδιωκόμενου σκοπού. Στην απόφασή του, το Εφετείο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να προβεί σε έλεγχο νομιμότητας της κήρυξης του Εφεσείοντα ως απαγορευμένου μετανάστη και, συνεπώς, εσφαλμένα έκρινε το αντίθετο. «Ως απόρροια της κρίσης μας, η προσφυγή πρέπει να επιστραφεί στο πρωτόδικο Διοικητικό Δικαστήριο, ώστε το τελευταίο να κρίνει τη νομιμότητα της κήρυξης του Εφεσείοντα ως απαγορευμένου μετανάστη, καθότι το Εφετείο δεν προβαίνει σε πρωτογενή κρίση», σημειώνει. Για το επίδικο διάταγμα κράτησής του, το Εφετείο αναφέρει ότι «χωρίς να κριθεί η νομιμότητα της κήρυξης του Εφεσείοντα ως απαγορευμένου μετανάστη που, μαζί με το διάταγμα απέλασης, συνιστά το υπόβαθρο του διατάγματος κράτησης, εξ ορισμού το τελευταίο δεν μπορεί να θεωρείται ως επαρκώς αιτιολογημένο, αφού η αιτιολογία την οποία το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ικανοποιητική, στην ουσία αφορά τον λόγο αυτής της κήρυξης». Καταληκτικά, το Εφετείο αποφάσισε να παραμερίσει την εφεσιβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 18 Δεκεμβρίου του 2023 και η προσφυγή να επιστραφεί στο Διοικητικό Δικαστήριο, για εκδίκασή της στη βάση του δεδικασμένου, το οποίο γεννάται με την παρούσα απόφασή του. Πηγή: ΚΥΠΕ 

Read this on SigmaLive