Με ιδιαίτερη συγκίνηση χαιρετίζω το σημερινό Συνέδριο, το οποίο είναι αφιερωμένο σε μια μεγάλη φυσιογνωμία της Κερύνειας, αλλά και ολόκληρης της Κύπρου. Θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας τους διοργανωτές, τον Λαογραφικό Όμιλο Κερύνειας, τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου και τον Δήμο Κερύνειας, ευχαριστώντας τους για την πρωτοβουλία τους να τιμήσουν την Ρήνα Κατσελλή, μια γυναίκα με πολύπλευρο και αξιοθαύμαστο έργο, μέσα από το οποίο προέβαλε τον τόπο καταγωγή της, την Κερύνεια. Μια γυναίκα που πάλεψε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και για το δίκαιο ολόκληρης της Κύπρου.

Η Ρήνα Κατσελλή ήταν ακόμα μαθήτρια του Γυμνασίου Κερύνειας, όταν εντάχθηκε στις τάξεις του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, και για την δράση της αυτή φυλακίστηκε από τους Άγγλους. Στα χρόνια που ακολούθησαν ξεκίνησε να ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή θεατρικών έργων, ποιημάτων και μυθιστορημάτων. Άρχισε επίσης να συμμετέχει ενεργά, αλλά και να διαμορφώνει την πολιτιστική σκηνή της Κερύνειας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε πάντοτε για την ιστορία και τοπική παράδοση. Το 1966, μαζί με άλλους Κερυνιώτες, ίδρυσε τον Λαογραφικό Όμιλο Κερύνειας, ενώ ένα από τα πρώτα της βιβλία είναι αφιερωμένο στην ιστορία και λαογραφία της πόλης της.

Η βάρβαρη Τουρκική εισβολή του 1974, η οποία την ξερίζωσε μαζί με όλους του συμπολίτες της από την πόλη που τόσο αγάπησε, την στιγμάτισε ως άνθρωπο και ως συγγραφέα. Δεν έμεινε όμως αδρανής. Ίδρυσε τον Οργανισμό Βιοτεχνίας Εκτοπισμένων Γυναικών στην Λεμεσό, ενώ αποφάσισε  να αναμειχθεί και στην πολιτική, εκπροσωπώντας την Επαρχία Κερύνειας ως η πρώτη Ελληνοκύπρια βουλευτής από το 1981 μέχρι το 1996.

Παράλληλα, ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο «Χρυσοπολίτισσα»  και συνέχισε το συγγραφικό της έργο. Η Ρήνα Κατσελλή καθιερώθηκε ως συγγραφέας, κληροδοτώντας μας ένα πλούσιο συγγραφικό, λογοτεχνικό και ιστορικό έργο, εμπνευσμένο από την Κερύνεια της. Μέσα από το έργο της αναβιώνει η γενέθλιά της πόλη, με την οποία ταυτίζεται, και στην οποία αναμφίβολα και δικαιωματικά ανήκει. Για την Πολιτεία, αλλά κυρίως για το Υφυπουργείο Πολιτισμού η διατήρηση της μνήμης κάθε στοιχείου υλικής και άυλης κληρονομιάς, κυρίως του κατεχόμενου μέρους της πατρίδας μας, αποτελεί κορυφαία πράξη εθνικής ευθύνης και υποχρέωσης.

Η δράση και το έργο της έχει τιμηθεί από την Πολιτεία και από διάφορα πνευματικά ιδρύματα. Η Κυπριακή Δημοκρατία την τίμησε με το Αριστείο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών, μυθιστορήματά της τιμήθηκαν με κρατικά βραβεία και βιβλία της μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά και ρώσικα.

Είμαι βέβαιη ότι οι παρουσιάσεις που θα ακολουθήσουν θα συμβάλουν στο να φωτίσουν σημαντικές πτυχές του έργου αυτής της ξεχωριστής γυναίκας της Κερύνειας.

Εγώ θα ήθελα να σας αναφέρω μια πρόσφατη πρωτοβουλία του Υφυπουργείου Πολιτισμού σε συνεννόηση με την οικογένεια της κας Κατσελή.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής, το Υφυπουργείο μέσω της Κυπριακής Βιβλιοθήκης στεγάζει μέρος των βιβλίων της.

Στο πλαίσιο των προσπαθειών μας για στήριξη του πολιτισμού και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας, το Υφυπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε πως ένας αριθμός των βιβλίων αυτών θα δοθεί ως δωρεά στον Λαογραφικό Όμιλο Κερύνειας για δική του χρήση.

Αγαπητοί σύνεδροι,

Ως Πολιτεία στηρίζουμε διοργανώσεις όπως η σημερινή, οι οποίες τιμούν σπουδαίες προσωπικότητες του τόπου μας που υπήρξαν θεματοφύλακες της ιστορίας, των παραδόσεων, της λαογραφίας, της λογοτεχνίας και του πολιτισμού και ιδιαίτερα των κατεχόμενων εδαφών μας.

Μπορεί η κυρία Ρήνα Κατσελλή να μην είναι εδώ μαζί μας σήμερα, αλλά έχει αφήσει ένα τεράστιο έργο, πνευματική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

Η ξεχωριστή αυτή γυναίκα, η Γυναίκα της Κερύνειας, μέσα από το έργο της ενεργοποιεί τη συλλογική μνήμη και το βλέμμα της εκτείνεται πέρα από τις γαλάζιες ακτές της πόλης του Πράξανδρου Το έργο της γίνεται οικουμενικό και πανανθρώπινο, φάρος για τις επόμενες γενιές και κιβωτός μέχρι την ημέρα της επιστροφής.

Δικός μας ρόλος και ευθύνη ως θεματοφύλακες αυτής της παρακαταθήκης είναι να συνεχίσουμε αυτό που για όλη τη ζωή της πολέμησε και υποστήριξε μέσα από τη δράση της, τις πράξεις της και τα έργα της, που δεν ήταν άλλο από το να κρατήσει ζωντανή την μνήμη της Κερύνειας για τις επόμενες γενιές, μέχρι αυτές να επιστρέψουν στον τόπο τους.

Και αυτή παραμένει η ευχή και στόχος όλων μας. Της το χρωστάμε.

(ΕΚ/ΕΑθ)