Το ναυάγιο δύο μεγάλων συμβάσεων, Λιμάνι και Μαρίνα Λάρνακας και το Τερματικό στο Βασιλικό, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και προβληματισμό, για τον τρόπο με τον οποίο το κράτος προχωρεί σε συμβάσεις δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες η με αυτές αμφίβολες ως προς την εφαρμογή τους, που να διασφαλίζουν αποζημίωση σε περιπτώσεις δημιουργίας καθυστερήσεων και/ή αποτυχίας του εργολήπτη να υλοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους.
Με αποτέλεσμα, στο τέλος, να πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης, δυο και τρεις φορές περισσότερα απ’ ότι αρχικά υπολογίστηκε για την ολοκλήρωσή τους. Ανεξάρτητα από αυτό, οι καθυστερήσεις και η μη εκτέλεση ανατεθέντος έργου που κρίθηκε χρήσιμο να εκτελεστεί ζημιώνει την κοινωνία και αναστέλλει την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.
Οι Κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν μέχρι σήμερα τα εν λόγω έργα, όφειλαν να ελέγχουν την πορεία των έργων και το βαθμό τήρησης των συμφωνηθέντων καθ’ όλη τη διάρκεια της εκτέλεσής τους.
Είναι άκρως αντιπαραγωγικό και επομένως μη ορθολογικό να αντιλαμβάνονται στο παρά πέντε ότι τα έργα δεν μπορούν να προχωρήσουν και η Κυπριακή Δημοκρατία να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την κατάσταση με τον επιβαλλόμενο προς εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος τρόπο.
Το Ε.ΛΑ.Μ. αναμένει πως η Κυβέρνηση θα ενημερώσει τη Βουλή για το περιεχόμενο των συμφωνιών και βεβαίως την ενδελεχή διερεύνηση των περιπτώσεων ώστε να αποδοθούν ευθύνες εκεί και όπου υπάρχουν. Επιπρόσθετα, είναι χρήσιμο να διοριστεί ερευνητική επιτροπή για να εξετάσει τους λόγους των αποτυχιών στην εκτέλεση δημοσίων συμβάσεων και σε ποιο βαθμό υπάρχει τεχνικό πρόβλημα στη διαδικασία προκήρυξης προσφορών αξιολόγησης, ανάθεσης και παρακολούθησης της εκτέλεσής τους.
Φτάνει πλέον ο Κύπριος πολίτης να πληρώνει τα λάθη των Κυβερνώντων.
Γραφείο Τύπου ΕΛΑΜ
