Σε µια σειρά καπιταλιστικές επιχειρήσεις οι νόρµες παραγωγής καθιερώνονταν στη βάση χρονοµετρικών παρατηρήσεων των ούτω καλούµενων µέσων εργατών. Εάν ο χρονοµέτρης εκτιµούσε π.χ. ότι ο ρυθµός εργασίας των εργαζόµενων ήταν χαµηλότερος του «κανονικού», τότε η νόρµα του χρόνου δεν υπολογιζόταν µε βάση τα πραγµατικά δεδοµένα των παρατηρήσεων, αλλά αυτά «αναπροσαρµόζονταν» λαµβάνοντας υπόψη τις «τροποποιήσεις στο ρυθµό» εργασίας. […]