Χαιρετισμός της Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων κας Άννας Αριστοτέλους στην αιμοδοσία μνήμης και τιμής των Αγνοουμένων της Άσσιας ενόψει της Παγκύπριας Ημέρας Αγνοουμένων
Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή να βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας σε μια τόσο ιδιαίτερη εκδήλωση τιμής, και ευχαριστώ θερμά τον Κοινοτάρχη, τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου Άσσιας και τα οργανωμένα σύνολα της Άσσιας για την πρόσκληση.
Με αφορμή την Παγκύπρια Ημέρα Αγνοουμένων, η σημερινή εκδήλωση αποτελεί ακόμα μια επιβεβαίωση πως οι Ασσιώτες, που βίωσαν σε πραγματικούς αριθμούς τις μεγαλύτερες απώλειες κατά τη διάρκεια της εισβολής, δεν ξεχνούν, τιμούν τους ήρωες τους και παράλληλα, μέσω της αιμοδοσίας που διοργανώνεται, δίνουν ζωή σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.
Θα ήθελα λοιπόν σε αυτό το σημείο να συγχαρώ, εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, τους διοργανωτές της εκδήλωσης, τον Κοινοτάρχη Άσσιας και το Κοινοτικό Συμβούλιο, τα οργανωμένα σύνολα, τον Εθνικό, την Ομόνοια και τον Πολιτιστικό Σύνδεσμο «Η Άσσια», καθώς και όλους τους Ασσιώτες και μη που δηλώνουν παρόντες. Τέτοιες πρωτοβουλίες αποτελούν εχέγγυο για επιστροφή στην κατεχόμενη μας κοινότητα και λειτουργούν αποτρεπτικά απέναντι στη λήθη.
Η Άσσια είναι η κοινότητα που πλήρωσε το πιο βαρύ τίμημα της τουρκικής εισβολής. Πέρα από τους Ασσιώτες που είτε έπεσαν στις μάχες, είτε δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, είτε ακόμα αγνοούνται, τραγικό τέλος στην κοινότητα είχαν και πολίτες γειτονικών χωριών που βρήκαν καταφύγιο στην Άσσια. Η δεύτερη φάση της εισβολής βρήκε την κοινότητα να βιώνει με τον χειρότερο τρόπο μια ανελέητη επίθεση από τους κατακτητές. Παιδιά, νέοι, νέες οικογένειες και ηλικιωμένοι έζησαν τη βαρβαρότητα σε όλο της το φάσμα.
Αν κάποιος εξετάσει μεμονωμένα την περίπτωση της Άσσιας θα διαπιστώσει πως δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια μικρογραφία των όσων συνέβησαν σε ολόκληρο το υπόλοιπο νησί, από το Καραβοστάσι και τη Μόρφου μέχρι τη Δερύνεια και το Κάτω Βαρώσι. Ασσιώτες από έντεκα χρονών, όπως ο Γιώργος Εγγλέζου, μέχρι τη Μαρίτσα Παναγή και τον Γιάννη Χατζηγαβριήλ, 84 και 86 ετών αντίστοιχα, έπεσαν στα χέρια των Τούρκων στρατιωτών. Ασσιώτες που δήλωσαν παρόντες στο κάλεσμα της πατρίδας, κατατάχτηκαν ως έφεδροι ανήμερα της εισβολής και θυσιάστηκαν στα πεδία των μαχών. Ασσιώτες θύματα εγκλημάτων πολέμου, που θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Ασσιώτες που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ μπροστά στα μάτια των παιδιών και των συγγενών τους.
Η σημερινή μέρα σηματοδοτεί τα όσα τραγικά και βάναυσα εκτυλίχθηκαν εκείνες τις ημέρες στην Άσσια. Ως εκ της θέσεως μου, και τιμώντας τους αγνοούμενους της τουρκικής εισβολής, θα ήθελα να σημειώσω πως το ζήτημα των αγνοουμένων ήταν από την αρχή και παραμένει μέχρι σήμερα, 50 χρόνια μετά, ένα ανθρωπιστικό θέμα, το οποίο ανεπίτρεπτα διαιωνίζεται στο πέρασμα του χρόνου. Από τους 88 αγνοούμενους της Άσσιας εντοπίστηκαν τα οστά των 52 στον ομαδικό τάφο στο Ορνίθι και άλλων 16 Ασσιωτών κάτω από άλλες συνθήκες, ενώ παραμένουν αγνοούμενοι ακόμη 20 Ασσιώτες.
Σημειώνεται πως στον ομαδικό τάφο στο Ορνίθι, που αποτελεί σημείο Μνήμης και Τιμής των Αγνοουμένων μας, εντοπίστηκαν τα οστά και άλλων αγνοουμένων μας που δεν ήταν κάτοικοι Άσσιας. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που υπάρχουν σε σχέση με τη μαζική δολοφονία των 70 στο Ορνίθι, αυτοί αρπάχτηκαν από την Άσσια και τα γύρω χωριά, στοιβάχτηκαν σε λεωφορεία και οδηγήθηκαν αρχικά στο Γκαράζ Παυλίδη και στη συνέχεια στην περιοχή Ορνίθι της Αφάνειας, όπου και δολοφονήθηκαν. Στη συνέχεια ρίχτηκαν από τους Τούρκους εισβολείς σε πηγάδια της περιοχής, όπου εντοπίστηκαν πολύ μικρά οστά τους.
Ωστόσο, ένα ανθρωπιστικό θέμα διαιωνίζεται με τα γνωστά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε λόγω της άρνησης και αδιαλλαξίας του κατοχικού καθεστώτος, τις προτάξεις και την παραγνώριση των αρχών δικαίου, τα προσκόμματα και την κήρυξη στρατιωτικών περιοχών, την άρνηση της Τουρκίας να μας δώσει πρόσβαση σε αρχεία που θα έριχναν φως στην εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας, τις μετακινήσεις οστών, όπως έπραξε άλλωστε και με τους 70 αγνοούμενους στο Ορνίθι.
Κάθε ιστορία που παραμένει αδιευκρίνιστη είναι μια ανοιχτή πληγή και δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για την αλήθεια και την επιστροφή, για να δικαιώσουμε τον αγώνα και τη θυσία τόσων ανθρώπων.
Με την ευκαιρία της σημερινής εκδήλωσης, θα επαναλάβω την δέσμευσή μας για διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων μας και ότι θα αναλώσουμε κάθε προσπάθεια και θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για τον σκοπό αυτό.
Εκδηλώσεις, όπως η σημερινή, επαναβεβαιώνουν τη θέληση και αποφασιστικότητά μας για επιστροφή στα κατεχόμενα χωριά μας, ενδυναμώνουν τις προσπάθειες του Προέδρου της Δημοκρατίας για επανέναρξη του διαλόγου επί της ουσίας του Κυπριακού. Εργαζόμαστε με συνέπεια και αποφασιστικότητα για την επανένωση της πατρίδας μας, την εξακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων μας και την επιστροφή στην κατεχόμενη Άσσια μας.
Η προσφορά αίματος για τον συνάνθρωπό μας αποτελεί την πιο αλτρουιστική πράξη, που τιμά όλους όσοι έδωσαν το υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό, την ίδια τη ζωή τους, για την πατρίδα και τον κυπριακό ελληνισμό.
(ΑΦ/ΓΣ)